multispinosus
Latin
Etymology
From multus (“many”) + -i- + spīna (“spine, thorn”) + -ōsus (“-ous, -ful”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mʊɫ.tɪs.piːˈnoː.sʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mul̪.t̪is.piˈnɔː.s̬us]
Adjective
multispīnōsus (feminine multispīnōsa, neuter multispīnōsum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | multispīnōsus | multispīnōsa | multispīnōsum | multispīnōsī | multispīnōsae | multispīnōsa | |
| genitive | multispīnōsī | multispīnōsae | multispīnōsī | multispīnōsōrum | multispīnōsārum | multispīnōsōrum | |
| dative | multispīnōsō | multispīnōsae | multispīnōsō | multispīnōsīs | |||
| accusative | multispīnōsum | multispīnōsam | multispīnōsum | multispīnōsōs | multispīnōsās | multispīnōsa | |
| ablative | multispīnōsō | multispīnōsā | multispīnōsō | multispīnōsīs | |||
| vocative | multispīnōse | multispīnōsa | multispīnōsum | multispīnōsī | multispīnōsae | multispīnōsa | |