mumifiera
Swedish
Etymology
Borrowed from French momifier. Cognate of German mumifizieren.
Verb
mumifiera (present mumifierar, preterite mumifierade, supine mumifierat, imperative mumifiera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mumifiera | mumifieras | ||
| supine | mumifierat | mumifierats | ||
| imperative | mumifiera | — | ||
| imper. plural1 | mumifieren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | mumifierar | mumifierade | mumifieras | mumifierades |
| ind. plural1 | mumifiera | mumifierade | mumifieras | mumifierades |
| subjunctive2 | mumifiere | mumifierade | mumifieres | mumifierades |
| present participle | mumifierande | |||
| past participle | mumifierad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.