munain
Ingrian
Etymology
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmunɑi̯ne/, [ˈmunɑi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmunɑi̯n/, [ˈmunˑɑi̯n]
- Rhymes: -unɑi̯n
- Hyphenation: mu‧nain
Noun
munain
- diminutive of muna
- 1915, Volmari Porkka, quoting Kalina Vaasselin nainen, “1142. Soikkola, Loukkula, III4”, in Väinö Salminen, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III1, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 13-14:
- Muni kultaisen munnaisen. // Tuli tuuloi aivon tuima,
- She laid a little golden egg. // A wind came, completely grim,
Declension
| Declension of munain (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | munain | munaiset |
| genitive | munaisen | munaisiin |
| partitive | munaista, munaist | munaisia |
| illative | munaisee | munaisii |
| inessive | munaisees | munaisiis |
| elative | munaisest | munaisist |
| allative | munaiselle | munaisille |
| adessive | munaiseel | munaisiil |
| ablative | munaiselt | munaisilt |
| translative | munaiseks | munaisiks |
| essive | munaisenna, munaiseen | munaisinna, munaisiin |
| exessive1) | munaisent | munaisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||