munice
Czech
Etymology
Borrowed from Latin mūnitiō, from mūniō, possibly from moenia.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmunɪt͡sɛ]
- Hyphenation: mu‧ni‧ce
- Rhymes: -ɪtsɛ
Noun
munice f
Declension
Declension of munice (soft feminine)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | munice | munice |
| genitive | munice | munic |
| dative | munici | municím |
| accusative | munici | munice |
| vocative | munice | munice |
| locative | munici | municích |
| instrumental | municí | municemi |
Derived terms
- muniční
Further reading
- “munice”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “munice”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989