muniendus
Latin
Etymology
Future passive participle of mūniō.
Participle
mūniendus (feminine mūnienda, neuter mūniendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mūniendus | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |
| genitive | mūniendī | mūniendae | mūniendī | mūniendōrum | mūniendārum | mūniendōrum | |
| dative | mūniendō | mūniendae | mūniendō | mūniendīs | |||
| accusative | mūniendum | mūniendam | mūniendum | mūniendōs | mūniendās | mūnienda | |
| ablative | mūniendō | mūniendā | mūniendō | mūniendīs | |||
| vocative | mūniende | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |