murinus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [muːˈriː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [muˈriː.nus]
Adjective
mūrīnus (feminine mūrīna, neuter mūrīnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mūrīnus | mūrīna | mūrīnum | mūrīnī | mūrīnae | mūrīna | |
| genitive | mūrīnī | mūrīnae | mūrīnī | mūrīnōrum | mūrīnārum | mūrīnōrum | |
| dative | mūrīnō | mūrīnae | mūrīnō | mūrīnīs | |||
| accusative | mūrīnum | mūrīnam | mūrīnum | mūrīnōs | mūrīnās | mūrīna | |
| ablative | mūrīnō | mūrīnā | mūrīnō | mūrīnīs | |||
| vocative | mūrīne | mūrīna | mūrīnum | mūrīnī | mūrīnae | mūrīna | |
Related terms
Descendants
- → Italian: murino (learned)
References
- “murinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "murinus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- murinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.