murukkain
Ingrian
Etymology
From muru (“crumble”) + -kkain.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmurukːɑi̯ne/, [ˈmurukːəi̯n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmurukːɑi̯n/, [ˈmurukːɑi̯n]
- Rhymes: -urukːɑi̯n
- Hyphenation: mu‧ruk‧kain
Noun
murukkain
- diminutive of muru
Declension
| Declension of murukkain (type 1/kärpäin, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | murukkain | murukkaiset |
| genitive | murukkaisen | murukkaisiin |
| partitive | murukkaista, murukkaist | murukkaisia |
| illative | murukkaisee | murukkaisii |
| inessive | murukkaisees | murukkaisiis |
| elative | murukkaisest | murukkaisist |
| allative | murukkaiselle | murukkaisille |
| adessive | murukkaiseel | murukkaisiil |
| ablative | murukkaiselt | murukkaisilt |
| translative | murukkaiseks | murukkaisiks |
| essive | murukkaisenna, murukkaiseen | murukkaisinna, murukkaisiin |
| exessive1) | murukkaisent | murukkaisint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 320