muticus
Latin
Etymology
Related to mutilus (“cut off”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmʊ.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmuː.t̪i.kus]
Adjective
muticus (feminine mutica, neuter muticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | muticus | mutica | muticum | muticī | muticae | mutica | |
| genitive | muticī | muticae | muticī | muticōrum | muticārum | muticōrum | |
| dative | muticō | muticae | muticō | muticīs | |||
| accusative | muticum | muticam | muticum | muticōs | muticās | mutica | |
| ablative | muticō | muticā | muticō | muticīs | |||
| vocative | mutice | mutica | muticum | muticī | muticae | mutica | |
Related terms
Descendants
- → English: mutic
References
- “muticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- muticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.