mutilatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of mutilō.

Participle

mutilātus (feminine mutilāta, neuter mutilātum); first/second-declension participle

  1. mutilated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mutilātus mutilāta mutilātum mutilātī mutilātae mutilāta
genitive mutilātī mutilātae mutilātī mutilātōrum mutilātārum mutilātōrum
dative mutilātō mutilātae mutilātō mutilātīs
accusative mutilātum mutilātam mutilātum mutilātōs mutilātās mutilāta
ablative mutilātō mutilātā mutilātō mutilātīs
vocative mutilāte mutilāta mutilātum mutilātī mutilātae mutilāta