muzykant

Polish

Etymology

Borrowed from German Musikant.

Pronunciation

  • IPA(key): /muˈzɘ.kant/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘkant
  • Syllabification: mu‧zy‧kant

Noun

muzykant m pers (female equivalent muzykantka)

  1. amateur musician (street performer, folk musician, etc.)
    Synonym: grajek
    Hypernym: muzyk

Declension

Declension of muzykant
singular plural
nominative muzykant muzykanci/muzykanty (deprecative)
genitive muzykanta muzykantów
dative muzykantowi muzykantom
accusative muzykanta muzykantów
instrumental muzykantem muzykantami
locative muzykancie muzykantach
vocative muzykancie muzykanci

Further reading

  • muzykant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • muzykant in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.