myrge
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *murgī, from Proto-Germanic *murgijaz, *murguz, from Proto-Indo-European *mréǵʰus (“short, brief”).
For the sense-development, compare pastime, German Kurzweil, kurzweilig. Cognate with the first element of Middle Dutch mergelijc (“pleasant”), Old High German murg (“short”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmyr.je/, [ˈmyrˠ.je]
Adjective
myrġe
Declension
Declension of myrġe — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | myrġe | myrġu, myrġo | myrġe |
| Accusative | myrġne | myrġe | myrġe |
| Genitive | myrġes | myrġre | myrġes |
| Dative | myrġum | myrġre | myrġum |
| Instrumental | myrġe | myrġre | myrġe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | myrġe | myrġa, myrġe | myrġu, myrġo |
| Accusative | myrġe | myrġa, myrġe | myrġu, myrġo |
| Genitive | myrġra | myrġra | myrġra |
| Dative | myrġum | myrġum | myrġum |
| Instrumental | myrġum | myrġum | myrġum |
Declension of myrġe — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | myrġa | myrġe | myrġe |
| Accusative | myrġan | myrġan | myrġe |
| Genitive | myrġan | myrġan | myrġan |
| Dative | myrġan | myrġan | myrġan |
| Instrumental | myrġan | myrġan | myrġan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | myrġan | myrġan | myrġan |
| Accusative | myrġan | myrġan | myrġan |
| Genitive | myrġra, myrġena | myrġra, myrġena | myrġra, myrġena |
| Dative | myrġum | myrġum | myrġum |
| Instrumental | myrġum | myrġum | myrġum |
Derived terms
- myrgþ (“mirth”)
Descendants
- Middle English: mery, merie, mirie, myrie, murie, murȝe, merye, myrry, myry, miry, mirye, myriȝe, myrye, murye, miri, meri, mury
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “myrġe”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.