myrtifolius
Latin
Etymology
New Latin; from Myrtus (“myrtle”) + folium (“leaf”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [myr.tɪˈfɔ.li.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [mir.t̪iˈfɔː.li.us]
Adjective
myrtifolius (feminine myrtifolia, neuter myrtifolium); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | myrtifolius | myrtifolia | myrtifolium | myrtifoliī | myrtifoliae | myrtifolia | |
| genitive | myrtifoliī | myrtifoliae | myrtifoliī | myrtifoliōrum | myrtifoliārum | myrtifoliōrum | |
| dative | myrtifoliō | myrtifoliae | myrtifoliō | myrtifoliīs | |||
| accusative | myrtifolium | myrtifoliam | myrtifolium | myrtifoliōs | myrtifoliās | myrtifolia | |
| ablative | myrtifoliō | myrtifoliā | myrtifoliō | myrtifoliīs | |||
| vocative | myrtifolie | myrtifolia | myrtifolium | myrtifoliī | myrtifoliae | myrtifolia | |