mystifiera
French
Verb
mystifiera
- third-person singular simple future of mystifier
Swedish
Etymology
Borrowed from French mystifier. Attested since 1812.
Verb
mystifiera (present mystifierar, preterite mystifierade, supine mystifierat, imperative mystifiera)
- to mystify
Declension
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | mystifiera | mystifieras | ||
| supine | mystifierat | mystifierats | ||
| imperative | mystifiera | — | ||
| imper. plural1 | mystifieren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | mystifierar | mystifierade | mystifieras | mystifierades |
| ind. plural1 | mystifiera | mystifierade | mystifieras | mystifierades |
| subjunctive2 | mystifiere | mystifierade | mystifieres | mystifierades |
| present participle | mystifierande | |||
| past participle | mystifierad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.