naprzykrzyć

Polish

From na- +‎ przykry +‎ -yć.

naprzykrzyć pf (imperfective naprzykrzać)

(reflexive with się) to nag, to pester, to importune [with dative ‘someone’ and o (+ accusative) ‘about something’]

Conjugation of *naprzykrzyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		naprzykrzyć
future tense	1^st	naprzykrzę			naprzykrzymy
	2^nd	naprzykrzysz			naprzykrzycie
	3^rd	naprzykrzy			naprzykrzą
	impersonal	naprzykrzy się
past tense	1^st	naprzykrzyłem, -(e)m naprzykrzył	naprzykrzyłam, -(e)m naprzykrzyła	naprzykrzyłom, -(e)m naprzykrzyło	naprzykrzyliśmy, -(e)śmy naprzykrzyli	naprzykrzyłyśmy, -(e)śmy naprzykrzyły
	2^nd	naprzykrzyłeś, -(e)ś naprzykrzył	naprzykrzyłaś, -(e)ś naprzykrzyła	naprzykrzyłoś, -(e)ś naprzykrzyło	naprzykrzyliście, -(e)ście naprzykrzyli	naprzykrzyłyście, -(e)ście naprzykrzyły
	3^rd	naprzykrzył	naprzykrzyła	naprzykrzyło	naprzykrzyli	naprzykrzyły
	impersonal	naprzykrzono
conditional	1^st	naprzykrzyłbym, bym naprzykrzył	naprzykrzyłabym, bym naprzykrzyła	naprzykrzyłobym, bym naprzykrzyło	naprzykrzylibyśmy, byśmy naprzykrzyli	naprzykrzyłybyśmy, byśmy naprzykrzyły
	2^nd	naprzykrzyłbyś, byś naprzykrzył	naprzykrzyłabyś, byś naprzykrzyła	naprzykrzyłobyś, byś naprzykrzyło	naprzykrzylibyście, byście naprzykrzyli	naprzykrzyłybyście, byście naprzykrzyły
	3^rd	naprzykrzyłby, by naprzykrzył	naprzykrzyłaby, by naprzykrzyła	naprzykrzyłoby, by naprzykrzyło	naprzykrzyliby, by naprzykrzyli	naprzykrzyłyby, by naprzykrzyły
	impersonal	naprzykrzono by
imperative	1^st	niech naprzykrzę			naprzykrzmy
	2^nd	naprzykrz			naprzykrzcie
	3^rd	niech naprzykrzy			niech naprzykrzą
anterior adverbial participle		naprzykrzywszy
verbal noun		naprzykrzenie