narkotigar
Ido
Etymology
narkotar (“to be in a state of narcosis”) + -igar
Verb
narkotigar (present tense narkotigas, past tense narkotigis, future tense narkotigos, imperative narkotigez, conditional narkotigus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | narkotigar | narkotigir | narkotigor | ||||
| tense | narkotigas | narkotigis | narkotigos | ||||
| conditional | narkotigus | — | — | ||||
| imperative | narkotigez | — | — | ||||
| adjective active participle | narkotiganta | narkotiginta | narkotigonta | ||||
| adverbial active participle | narkotigante | narkotiginte | narkotigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | narkotiganto | narkotiginto | narkotigonto | |||
| plural | narkotiganti | narkotiginti | narkotigonti | ||||
| adjective passive participle | narkotigata | narkotigita | narkotigota | ||||
| adverbial passive participle | narkotigate | narkotigite | narkotigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | narkotigato | narkotigito | narkotigoto | |||
| plural | narkotigati | narkotigiti | narkotigoti | ||||