nasciturus
Latin
Etymology
Future active participle of nāscor (“I am born”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [naːs.kɪˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [naʃ.ʃiˈt̪uː.rus]
Adjective
nāscitūrus (feminine nāscitūra, neuter nāscitūrum); first/second-declension adjective
- about to be born
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nāscitūrus | nāscitūra | nāscitūrum | nāscitūrī | nāscitūrae | nāscitūra | |
| genitive | nāscitūrī | nāscitūrae | nāscitūrī | nāscitūrōrum | nāscitūrārum | nāscitūrōrum | |
| dative | nāscitūrō | nāscitūrae | nāscitūrō | nāscitūrīs | |||
| accusative | nāscitūrum | nāscitūram | nāscitūrum | nāscitūrōs | nāscitūrās | nāscitūra | |
| ablative | nāscitūrō | nāscitūrā | nāscitūrō | nāscitūrīs | |||
| vocative | nāscitūre | nāscitūra | nāscitūrum | nāscitūrī | nāscitūrae | nāscitūra | |