nasrać

Polish

Etymology

From na- +‎ srać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈna.srat͡ɕ/
  • Rhymes: -asrat͡ɕ
  • Syllabification: na‧srać

Verb

nasrać pf (imperfective nasrywać)

  1. (intransitive, vulgar) to drop a deuce onto something; to take a shit

Conjugation

Conjugation of nasrać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nasrać
future tense 1st nasram nasramy
2nd nasrasz nasracie
3rd nasra nasrają
impersonal nasra się
past tense 1st nasrałem,
-(e)m nasrał 		nasrałam,
-(e)m nasrała 		nasrałom,
-(e)m nasrało 		nasraliśmy,
-(e)śmy nasrali 		nasrałyśmy,
-(e)śmy nasrały
2nd nasrałeś,
-(e)ś nasrał 		nasrałaś,
-(e)ś nasrała 		nasrałoś,
-(e)ś nasrało 		nasraliście,
-(e)ście nasrali 		nasrałyście,
-(e)ście nasrały
3rd nasrał nasrała nasrało nasrali nasrały
impersonal nasrano
conditional 1st nasrałbym,
bym nasrał 		nasrałabym,
bym nasrała 		nasrałobym,
bym nasrało 		nasralibyśmy,
byśmy nasrali 		nasrałybyśmy,
byśmy nasrały
2nd nasrałbyś,
byś nasrał 		nasrałabyś,
byś nasrała 		nasrałobyś,
byś nasrało 		nasralibyście,
byście nasrali 		nasrałybyście,
byście nasrały
3rd nasrałby,
by nasrał 		nasrałaby,
by nasrała 		nasrałoby,
by nasrało 		nasraliby,
by nasrali 		nasrałyby,
by nasrały
impersonal nasrano by
imperative 1st niech nasram nasrajmy
2nd nasraj nasrajcie
3rd niech nasra niech nasrają
anterior adverbial participle nasrawszy
verbal noun nasranie

Further reading

  • nasrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nasrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.