natatorius
Latin
Etymology
From natātus + -tōrius, the stem being the perfect passive participle of natō (“I swim”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [na.taːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [na.t̪aˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
natātōrius (feminine natātōria, neuter natātōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | natātōrius | natātōria | natātōrium | natātōriī | natātōriae | natātōria | |
| genitive | natātōriī | natātōriae | natātōriī | natātōriōrum | natātōriārum | natātōriōrum | |
| dative | natātōriō | natātōriae | natātōriō | natātōriīs | |||
| accusative | natātōrium | natātōriam | natātōrium | natātōriōs | natātōriās | natātōria | |
| ablative | natātōriō | natātōriā | natātōriō | natātōriīs | |||
| vocative | natātōrie | natātōria | natātōrium | natātōriī | natātōriae | natātōria | |
Related terms
Descendants
References
- “natatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- natatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.