navatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of nāvō (“do enthusiastically”).
Participle
nāvātus (feminine nāvāta, neuter nāvātum); first/second-declension participle
- having been done with zeal or enthusiasm.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nāvātus | nāvāta | nāvātum | nāvātī | nāvātae | nāvāta | |
| genitive | nāvātī | nāvātae | nāvātī | nāvātōrum | nāvātārum | nāvātōrum | |
| dative | nāvātō | nāvātae | nāvātō | nāvātīs | |||
| accusative | nāvātum | nāvātam | nāvātum | nāvātōs | nāvātās | nāvāta | |
| ablative | nāvātō | nāvātā | nāvātō | nāvātīs | |||
| vocative | nāvāte | nāvāta | nāvātum | nāvātī | nāvātae | nāvāta | |