navigatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of nāvigō (“sail, navigate”).
Participle
nāvigātus (feminine nāvigāta, neuter nāvigātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nāvigātus | nāvigāta | nāvigātum | nāvigātī | nāvigātae | nāvigāta | |
| genitive | nāvigātī | nāvigātae | nāvigātī | nāvigātōrum | nāvigātārum | nāvigātōrum | |
| dative | nāvigātō | nāvigātae | nāvigātō | nāvigātīs | |||
| accusative | nāvigātum | nāvigātam | nāvigātum | nāvigātōs | nāvigātās | nāvigāta | |
| ablative | nāvigātō | nāvigātā | nāvigātō | nāvigātīs | |||
| vocative | nāvigāte | nāvigāta | nāvigātum | nāvigātī | nāvigātae | nāvigāta | |