neerdalen

Dutch

Alternative forms

Etymology

From Middle Dutch nederdalen. Equivalent to neer (“down”) +‎ dalen (“to descend, to go down”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈneːrdaːlə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: neer‧da‧len

Verb

neerdalen

  1. (intransitive) to descend, to go down

Conjugation

Conjugation of neerdalen (weak, separable)
infinitive neerdalen
past singular daalde neer
past participle neergedaald
infinitive neerdalen
gerund neerdalen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular daal neer daalde neer neerdaal neerdaalde
2nd person sing. (jij) daalt neer, daal neer2 daalde neer neerdaalt neerdaalde
2nd person sing. (u) daalt neer daalde neer neerdaalt neerdaalde
2nd person sing. (gij) daalt neer daalde neer neerdaalt neerdaalde
3rd person singular daalt neer daalde neer neerdaalt neerdaalde
plural dalen neer daalden neer neerdalen neerdaalden
subjunctive sing.1 dale neer daalde neer neerdale neerdaalde
subjunctive plur.1 dalen neer daalden neer neerdalen neerdaalden
imperative sing. daal neer
imperative plur.1 daalt neer
participles neerdalend neergedaald
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • neerdaling

Descendants

  • Afrikaans: neerdaal
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.