neturėti
See also: neturēti
Lithuanian
Etymology
Verb
neturė́ti (third-person present tense netùri, third-person past tense neturė́jo)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | neturiu | neturi | neturi | neturime, neturim |
neturite, neturit |
neturi | |
| past | neturėjau | neturėjai | neturėjo | neturėjome, neturėjom |
neturėjote, neturėjot |
neturėjo | ||
| past frequentative | neturėdavau | neturėdavai | neturėdavo | neturėdavome, neturėdavom |
neturėdavote, neturėdavot |
neturėdavo | ||
| future | neturėsiu | neturėsi | neturės | neturėsime, neturėsim |
neturėsite, neturėsit |
neturės | ||
| subjunctive | neturėčiau | neturėtum, neturėtumei |
neturėtų | neturėtumėme, neturėtumėm, neturėtume |
neturėtumėte, neturėtumėt |
neturėtų | ||
| imperative | — | neturėk, neturėki |
teneturi, teneturie |
neturėkime, neturėkim |
neturėkite, neturėkit |
teneturi, teneturie | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||