neutraliseren
Dutch
Etymology
Probably borrowed from French neutraliser. Equivalent to neutraal + -iseren. First attested in the seventeenth century.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌnøː.traː.liˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: neu‧tra‧li‧se‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
neutraliseren
- (transitive) to neutralise
Conjugation
| Conjugation of neutraliseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | neutraliseren | |||
| past singular | neutraliseerde | |||
| past participle | geneutraliseerd | |||
| infinitive | neutraliseren | |||
| gerund | neutraliseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | neutraliseer | neutraliseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | neutraliseert, neutraliseer2 | neutraliseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | neutraliseert | neutraliseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | neutraliseert | neutraliseerde | ||
| 3rd person singular | neutraliseert | neutraliseerde | ||
| plural | neutraliseren | neutraliseerden | ||
| subjunctive sing.1 | neutralisere | neutraliseerde | ||
| subjunctive plur.1 | neutraliseren | neutraliseerden | ||
| imperative sing. | neutraliseer | |||
| imperative plur.1 | neutraliseert | |||
| participles | neutraliserend | geneutraliseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||