Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish نزاكت (nezâket),[1][2][3] from Persian نزاکت (nazâkat, nezâkat).[4] Compare Azerbaijani nəzakət.
Pronunciation
- IPA(key): /ne.zaːˈcet/
- Hyphenation: ne‧za‧ket
Noun
nezaket (definite accusative nezaketi, plural nezaketler)
- civility, kindness, politeness
Declension
Declension of nezaket
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
nezaket
|
nezaketler
|
| definite accusative
|
nezaketi
|
nezaketleri
|
| dative
|
nezakete
|
nezaketlere
|
| locative
|
nezakette
|
nezaketlerde
|
| ablative
|
nezaketten
|
nezaketlerden
|
| genitive
|
nezaketin
|
nezaketlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketim
|
nezaketlerim
|
| 2nd singular
|
nezaketin
|
nezaketlerin
|
| 3rd singular
|
nezaketi
|
nezaketleri
|
| 1st plural
|
nezaketimiz
|
nezaketlerimiz
|
| 2nd plural
|
nezaketiniz
|
nezaketleriniz
|
| 3rd plural
|
nezaketleri
|
nezaketleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketimi
|
nezaketlerimi
|
| 2nd singular
|
nezaketini
|
nezaketlerini
|
| 3rd singular
|
nezaketini
|
nezaketlerini
|
| 1st plural
|
nezaketimizi
|
nezaketlerimizi
|
| 2nd plural
|
nezaketinizi
|
nezaketlerinizi
|
| 3rd plural
|
nezaketlerini
|
nezaketlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketime
|
nezaketlerime
|
| 2nd singular
|
nezaketine
|
nezaketlerine
|
| 3rd singular
|
nezaketine
|
nezaketlerine
|
| 1st plural
|
nezaketimize
|
nezaketlerimize
|
| 2nd plural
|
nezaketinize
|
nezaketlerinize
|
| 3rd plural
|
nezaketlerine
|
nezaketlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketimde
|
nezaketlerimde
|
| 2nd singular
|
nezaketinde
|
nezaketlerinde
|
| 3rd singular
|
nezaketinde
|
nezaketlerinde
|
| 1st plural
|
nezaketimizde
|
nezaketlerimizde
|
| 2nd plural
|
nezaketinizde
|
nezaketlerinizde
|
| 3rd plural
|
nezaketlerinde
|
nezaketlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketimden
|
nezaketlerimden
|
| 2nd singular
|
nezaketinden
|
nezaketlerinden
|
| 3rd singular
|
nezaketinden
|
nezaketlerinden
|
| 1st plural
|
nezaketimizden
|
nezaketlerimizden
|
| 2nd plural
|
nezaketinizden
|
nezaketlerinizden
|
| 3rd plural
|
nezaketlerinden
|
nezaketlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nezaketimin
|
nezaketlerimin
|
| 2nd singular
|
nezaketinin
|
nezaketlerinin
|
| 3rd singular
|
nezaketinin
|
nezaketlerinin
|
| 1st plural
|
nezaketimizin
|
nezaketlerimizin
|
| 2nd plural
|
nezaketinizin
|
nezaketlerinizin
|
| 3rd plural
|
nezaketlerinin
|
nezaketlerinin
|
|
Derived terms
- nezaket göstermek
- nezaketli
- nezaketsiz
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “نزاكت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2078
- ^ Kélékian, Diran (1911) “نزاكت”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1272
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “نزاكت”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1457
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “nezaket”, in Nişanyan Sözlük
Further reading