ngjarje
Albanian
Etymology
From ngjarë, participle of ngjaj (“to happen”).[1]
Noun
ngjarje f (plural ngjarje, definite ngjarja, definite plural ngjarjet)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ngjarje | ngjarja | ngjarje | ngjarjet |
| accusative | ngjarjen | |||
| dative | ngjarjeje | ngjarjes | ngjarjeve | ngjarjeve |
| ablative | ngjarjesh | |||