niedocieczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ docieczony.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.dɔ.t͡ɕɛˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: nie‧do‧cie‧czo‧ny

Adjective

niedocieczony (comparative bardziej niedocieczony, superlative najbardziej niedocieczony, no derived adverb)

  1. (literary) unknowable, unintelligible, enigmatic, mysterious

Declension

Declension of niedocieczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niedocieczony niedocieczona niedocieczone niedocieczeni niedocieczone
genitive niedocieczonego niedocieczonej niedocieczonego niedocieczonych
dative niedocieczonemu niedocieczonej niedocieczonemu niedocieczonym
accusative niedocieczonego niedocieczony niedocieczoną niedocieczone niedocieczonych niedocieczone
instrumental niedocieczonym niedocieczoną niedocieczonym niedocieczonymi
locative niedocieczonym niedocieczonej niedocieczonym niedocieczonych
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.