nienadaremny
Polish
Etymology
From nie- + nadaremny.[1] First attested in 1594.[2]
Pronunciation
- Rhymes: -ɛmnɘ
- Syllabification: nie‧na‧da‧rem‧ny
Adjective
nienadaremny (not comparable, derived adverb nienadaremnie)
- (litotes) synonym of skuteczny
Declension
Declension of nienadaremny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | nienadaremny | nienadaremna | nienadaremne | nienadaremni | nienadaremne | |
| genitive | nienadaremnego | nienadaremnej | nienadaremnego | nienadaremnych | ||
| dative | nienadaremnemu | nienadaremnej | nienadaremnemu | nienadaremnym | ||
| accusative | nienadaremnego | nienadaremny | nienadaremną | nienadaremne | nienadaremnych | nienadaremne |
| instrumental | nienadaremnym | nienadaremną | nienadaremnym | nienadaremnymi | ||
| locative | nienadaremnym | nienadaremnej | nienadaremnym | nienadaremnych | ||
References
- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “nienadaremny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nienadaremny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- nienadaremny in Polish dictionaries at PWN
- nienadaremny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego