niewymówiony

Old Polish

Etymology

    From nie- +‎ wymówiony. First attested in the fifteenth century.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛvimɔːvʲɔniː/
    • IPA(key): (15th CE) /ɲɛvimovʲɔni/

    Adjective

    niewymówiony

    1. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) indescribable
      Synonyms: niewymowiący, niewymowny
      • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, Radom, Miłosław, page 201:
        O szwathloszczy blogoszlawona, o vczecho nyewymowona, napelny szerdeczna thwogych wyernych wnatrza!
        [O światłości błogosławiona, o uciecho niewymowiona, napełni serdeczna twojich wiernych wnętrza!]
    verbs

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niewymówiony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN