nodatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of nōdō (“tie in a knot”).
Participle
nōdātus (feminine nōdāta, neuter nōdātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nōdātus | nōdāta | nōdātum | nōdātī | nōdātae | nōdāta | |
| genitive | nōdātī | nōdātae | nōdātī | nōdātōrum | nōdātārum | nōdātōrum | |
| dative | nōdātō | nōdātae | nōdātō | nōdātīs | |||
| accusative | nōdātum | nōdātam | nōdātum | nōdātōs | nōdātās | nōdāta | |
| ablative | nōdātō | nōdātā | nōdātō | nōdātīs | |||
| vocative | nōdāte | nōdāta | nōdātum | nōdātī | nōdātae | nōdāta | |
References
- “nodatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "nodatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- nodatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.