normális

See also: normalis

Hungarian

Etymology

From Late Latin normālis (in conformity with rule, normal), from Latin normālis (made according to a carpenter's square), from norma (carpenter’s square, rule, pattern). With -ális ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈnormaːliʃ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: nor‧má‧lis
  • Rhymes: -iʃ

Adjective

normális (comparative normálisabb, superlative legnormálisabb)

  1. normal
    Synonyms: normál, megszokott, szokványos, szokásos, átlagos, mindennapos, közönséges, hétköznapi, szabályos, szabályszerű, rendes, szabványos
    Antonym: abnormális
  2. (informal) in one's right mind
    Synonyms: épeszű, épelméjű

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative normális normálisak
accusative normálisat normálisakat
dative normálisnak normálisaknak
instrumental normálissal normálisakkal
causal-final normálisért normálisakért
translative normálissá normálisakká
terminative normálisig normálisakig
essive-formal normálisként normálisakként
essive-modal
inessive normálisban normálisakban
superessive normálison normálisakon
adessive normálisnál normálisaknál
illative normálisba normálisakba
sublative normálisra normálisakra
allative normálishoz normálisakhoz
elative normálisból normálisakból
delative normálisról normálisakról
ablative normálistól normálisaktól
non-attributive
possessive – singular
normálisé normálisaké
non-attributive
possessive – plural
normáliséi normálisakéi

Derived terms

Further reading

  • normális in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.