notiturus

Latin

Etymology

Future active participle of nōteō.

Participle

nōtitūrus (feminine nōtitūra, neuter nōtitūrum); first/second-declension participle

  1. about to notify

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative nōtitūrus nōtitūra nōtitūrum nōtitūrī nōtitūrae nōtitūra
genitive nōtitūrī nōtitūrae nōtitūrī nōtitūrōrum nōtitūrārum nōtitūrōrum
dative nōtitūrō nōtitūrae nōtitūrō nōtitūrīs
accusative nōtitūrum nōtitūram nōtitūrum nōtitūrōs nōtitūrās nōtitūra
ablative nōtitūrō nōtitūrā nōtitūrō nōtitūrīs
vocative nōtitūre nōtitūra nōtitūrum nōtitūrī nōtitūrae nōtitūra