nucifrangibulum
Latin
Etymology
From nux (“nut”) + frangō (“break”) + -bulum.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nʊ.kɪ.fraŋˈɡɪ.bʊ.ɫũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [nu.t͡ʃi.fran̠ʲˈd͡ʒiː.bu.lum]
Noun
nucifrangibulum n (genitive nucifrangibulī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nucifrangibulum | nucifrangibula |
| genitive | nucifrangibulī | nucifrangibulōrum |
| dative | nucifrangibulō | nucifrangibulīs |
| accusative | nucifrangibulum | nucifrangibula |
| ablative | nucifrangibulō | nucifrangibulīs |
| vocative | nucifrangibulum | nucifrangibula |
References
- “nucifrangibulum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nucifrangibulum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.