numerius
See also: Numerius
Latin
Etymology
From numerus (“number”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nʊˈmɛ.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [nuˈmɛː.ri.us]
Adjective
numerius (feminine numeria, neuter numerium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | numerius | numeria | numerium | numeriī | numeriae | numeria | |
| genitive | numeriī | numeriae | numeriī | numeriōrum | numeriārum | numeriōrum | |
| dative | numeriō | numeriae | numeriō | numeriīs | |||
| accusative | numerium | numeriam | numerium | numeriōs | numeriās | numeria | |
| ablative | numeriō | numeriā | numeriō | numeriīs | |||
| vocative | numerie | numeria | numerium | numeriī | numeriae | numeria | |
Synonyms
- (numeral): numerālis
Related terms
References
- “numerius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- numerius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “numerius”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray