nyitott
Hungarian
Etymology
nyit (“to open”) + -ott (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɲitotː]
Audio: (file) - Hyphenation: nyi‧tott
- Rhymes: -otː
Verb
nyitott
- third-person singular indicative past indefinite of nyit
Participle
nyitott
- past participle of nyit
Adjective
nyitott (comparative nyitottabb, superlative legnyitottabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nyitott | nyitottak |
| accusative | nyitottat | nyitottakat |
| dative | nyitottnak | nyitottaknak |
| instrumental | nyitottal | nyitottakkal |
| causal-final | nyitottért | nyitottakért |
| translative | nyitottá | nyitottakká |
| terminative | nyitottig | nyitottakig |
| essive-formal | nyitottként | nyitottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | nyitottban | nyitottakban |
| superessive | nyitotton | nyitottakon |
| adessive | nyitottnál | nyitottaknál |
| illative | nyitottba | nyitottakba |
| sublative | nyitottra | nyitottakra |
| allative | nyitotthoz | nyitottakhoz |
| elative | nyitottból | nyitottakból |
| delative | nyitottról | nyitottakról |
| ablative | nyitottól | nyitottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
nyitotté | nyitottaké |
| non-attributive possessive – plural |
nyitottéi | nyitottakéi |
Derived terms
Expressions
Further reading
- nyitott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.