obkładka

See also: obkładką

Polish

Etymology

From obkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔpˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: ob‧kład‧ka

Noun

obkładka f

  1. (obsolete) cover (that which covers)
    Synonym: okładka

Declension

Declension of obkładka
singular plural
nominative obkładka obkładki
genitive obkładki obkładek
dative obkładce obkładkom
accusative obkładkę obkładki
instrumental obkładką obkładkami
locative obkładce obkładkach
vocative obkładko obkładki

Derived terms

adjective
adjective
nouns
verbs

References

  1. ^ P G Poinsot (1807) Przyiaciel gospodarzy i ogrodników : dzieło zawieraiące wiadomości do poięcia łatwe a doświadczeniem stwierdzone, tudzież prawidła ogólne i szczególne chodzenia koło roli i ogrodów‎[1] (in Polish), volume 2, Ogrodnictwo, page 114

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.