obláta
See also: oblata
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔp.lauːta/
Noun
obláta f (genitive singular oblátu, nominative plural oblátur)
- (Christianity) host (used in the eucharist)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | obláta | oblátan | oblátur | obláturnar |
| accusative | oblátu | oblátuna | oblátur | obláturnar |
| dative | oblátu | oblátunni | oblátum | oblátunum |
| genitive | oblátu | oblátunnar | obláta, oblátna | oblátanna, oblátnanna |