oblocutus
Latin
Etymology
Perfect participle of obloquor
Participle
oblocūtus (feminine oblocūta, neuter oblocūtum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | oblocūtus | oblocūta | oblocūtum | oblocūtī | oblocūtae | oblocūta | |
| genitive | oblocūtī | oblocūtae | oblocūtī | oblocūtōrum | oblocūtārum | oblocūtōrum | |
| dative | oblocūtō | oblocūtae | oblocūtō | oblocūtīs | |||
| accusative | oblocūtum | oblocūtam | oblocūtum | oblocūtōs | oblocūtās | oblocūta | |
| ablative | oblocūtō | oblocūtā | oblocūtō | oblocūtīs | |||
| vocative | oblocūte | oblocūta | oblocūtum | oblocūtī | oblocūtae | oblocūta | |