obsiturus
Latin
Etymology
Future active participle of obserō (“sow thickly”).
Participle
obsitūrus (feminine obsitūra, neuter obsitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obsitūrus | obsitūra | obsitūrum | obsitūrī | obsitūrae | obsitūra | |
| genitive | obsitūrī | obsitūrae | obsitūrī | obsitūrōrum | obsitūrārum | obsitūrōrum | |
| dative | obsitūrō | obsitūrae | obsitūrō | obsitūrīs | |||
| accusative | obsitūrum | obsitūram | obsitūrum | obsitūrōs | obsitūrās | obsitūra | |
| ablative | obsitūrō | obsitūrā | obsitūrō | obsitūrīs | |||
| vocative | obsitūre | obsitūra | obsitūrum | obsitūrī | obsitūrae | obsitūra | |