obtorturus
Latin
Etymology
Future active participle of obtorqueō.
Participle
obtortūrus (feminine obtortūra, neuter obtortūrum); first/second-declension participle
- about to turn towards
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obtortūrus | obtortūra | obtortūrum | obtortūrī | obtortūrae | obtortūra | |
| genitive | obtortūrī | obtortūrae | obtortūrī | obtortūrōrum | obtortūrārum | obtortūrōrum | |
| dative | obtortūrō | obtortūrae | obtortūrō | obtortūrīs | |||
| accusative | obtortūrum | obtortūram | obtortūrum | obtortūrōs | obtortūrās | obtortūra | |
| ablative | obtortūrō | obtortūrā | obtortūrō | obtortūrīs | |||
| vocative | obtortūre | obtortūra | obtortūrum | obtortūrī | obtortūrae | obtortūra | |