obtrectatio
Latin
Etymology
Noun
obtrectātiō f (genitive obtrectātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obtrectātiō | obtrectātiōnēs |
| genitive | obtrectātiōnis | obtrectātiōnum |
| dative | obtrectātiōnī | obtrectātiōnibus |
| accusative | obtrectātiōnem | obtrectātiōnēs |
| ablative | obtrectātiōne | obtrectātiōnibus |
| vocative | obtrectātiō | obtrectātiōnēs |
References
- “obtrectatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obtrectatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obtrectatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.