obtusurus
Latin
Etymology
Future active participle of obtundō.
Participle
obtusūrus (feminine obtusūra, neuter obtusūrum); first/second-declension participle
- about to strike
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obtusūrus | obtusūra | obtusūrum | obtusūrī | obtusūrae | obtusūra | |
| genitive | obtusūrī | obtusūrae | obtusūrī | obtusūrōrum | obtusūrārum | obtusūrōrum | |
| dative | obtusūrō | obtusūrae | obtusūrō | obtusūrīs | |||
| accusative | obtusūrum | obtusūram | obtusūrum | obtusūrōs | obtusūrās | obtusūra | |
| ablative | obtusūrō | obtusūrā | obtusūrō | obtusūrīs | |||
| vocative | obtusūre | obtusūra | obtusūrum | obtusūrī | obtusūrae | obtusūra | |