obtusurus

Latin

Etymology

Future active participle of obtundō.

Participle

obtusūrus (feminine obtusūra, neuter obtusūrum); first/second-declension participle

  1. about to strike

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative obtusūrus obtusūra obtusūrum obtusūrī obtusūrae obtusūra
genitive obtusūrī obtusūrae obtusūrī obtusūrōrum obtusūrārum obtusūrōrum
dative obtusūrō obtusūrae obtusūrō obtusūrīs
accusative obtusūrum obtusūram obtusūrum obtusūrōs obtusūrās obtusūra
ablative obtusūrō obtusūrā obtusūrō obtusūrīs
vocative obtusūre obtusūra obtusūrum obtusūrī obtusūrae obtusūra