obyczaj
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *obyčajь.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈbɘ.t͡ʂaj/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ʂaj
- Syllabification: o‧by‧czaj
Noun
obyczaj m inan
Declension
Declension of obyczaj
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obyczaj | obyczaje |
| genitive | obyczaju | obyczajów |
| dative | obyczajowi | obyczajom |
| accusative | obyczaj | obyczaje |
| instrumental | obyczajem | obyczajami |
| locative | obyczaju | obyczajach |
| vocative | obyczaju | obyczaje |
Derived terms
adjectives
adverbs
- obyczajnie
- obyczajowo
noun
- obyczajówka
Related terms
nouns
- obyczajność
- obyczajowość
Descendants
- → Lithuanian: abičajus
Further reading
- obyczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obyczaj in Polish dictionaries at PWN
- Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “obyczaj”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN