octogenarius
Latin
Etymology
From octogēnus (“eighty each”) + -ārius (“-ary: forming denumeral adjs”), from octogintā (“eight tens, eighty”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔk.toː.ɡeːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ok.t̪o.d͡ʒeˈnaː.ri.us]
Adjective
octōgēnārius (feminine octōgēnāria, neuter octōgēnārium); first/second-declension adjective
- (relational) eighty
- eighty-year-old
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | octōgēnārius | octōgēnāria | octōgēnārium | octōgēnāriī | octōgēnāriae | octōgēnāria | |
| genitive | octōgēnāriī | octōgēnāriae | octōgēnāriī | octōgēnāriōrum | octōgēnāriārum | octōgēnāriōrum | |
| dative | octōgēnāriō | octōgēnāriae | octōgēnāriō | octōgēnāriīs | |||
| accusative | octōgēnārium | octōgēnāriam | octōgēnārium | octōgēnāriōs | octōgēnāriās | octōgēnāria | |
| ablative | octōgēnāriō | octōgēnāriā | octōgēnāriō | octōgēnāriīs | |||
| vocative | octōgēnārie | octōgēnāria | octōgēnārium | octōgēnāriī | octōgēnāriae | octōgēnāria | |
Descendants
- English: octogenary, octogenarian
- French: octogénaire
References
- “octogenarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- octogenarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.