odpytka

See also: odpytką

Polish

Etymology

From odpytać +‎ -ka. First attested in 1928.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔtˈpɘt.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtka
  • Syllabification: od‧pyt‧ka

Noun

odpytka f

  1. (colloquial) oral test (action of asking someone on their knowledge of some field, usually for school) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]

Declension

References

  1. ^ Nasza szkoła i nasze wycieczki : przeżycia szkolne uczennic z Seminarjum nauczycielskiego w Marjówce Opoczyńskiej z lat 1926-1927. (in Polish), 1928, page 10

Further reading

  • odpytka in Polish dictionaries at PWN