odtrącić

From od- +‎ trącić. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔttrɑ̃t͡ɕʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔttrɑ̃t͡ɕʲit͡ɕʲ/

odtrącić pf (imperfective ottrącać)

1. (attested in Lesser Poland) to cast off, to get rid of
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎^[1], Lesser Poland, page 47:

     Vstawiamy, aczby kto chczal o maszoboystwo kogo gabacz..., tedy to ma czinycz do trzech lath, nysz wynydą... od zabicza glowy. Aczlyby po trzech lyeczech chczal czynycz, tedi dawnoscz tho odtrączy (petenti... pro capite obstabit exceptio praesriptionis obiectus)

     [Ustawiamy, aczby kto chciał o mężobojstwo kogo gabać..., tedy to ma czynić do trzech lat, niż wynidą... od zabicia głowy. Aczliby po trzech leciech chciał czynić, tedy dawność to odtrąci (petenti... pro capite obstabit exceptio praesriptionis obiectus)]

   • 1885-2024 [End of the fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume III, Wrocław, page 286:

     Retrocedens dum fert vestigia cancer, hispida saxosis terga relisit, odtraczyl, aquis

     [Retrocedens dum fert vestigia cancer, hispida saxosis terga relisit, odtrącił, aquis]

2. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to abstain from
   • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I‎^[3], Lesser Poland, page 45:

     Czastokrocz syą przygadza, ysze geden pylnyeyszy gest syebye obeszrzenya y syedlenya nysz drvgy..., dla ktorego obyczaya domownyk czastokrocz odtrączy syą (se subtrahit) od bvdowanya y polepszenya swego gymyena

     [Częstokroć się przygadza, iże jeden pilniejszy jest siebie obeźrzenia i siedlenia niż drugi,..., dla ktorego obyczaja domownik częstokroć odtrąci się (se subtrahit) od budowania i polepszenia swego jimienia]

• Polish: odtrącić

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odtrącić, odtrącić się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• odtręcić (Middle Polish)

Inherited from Old Polish odtrącić. By surface analysis, od- +‎ trącić.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: od‧trą‧cić

odtrącić pf (imperfective odtrącać)

1. (transitive) to knock off (to remove by hitting)

   Synonyms: obtłuc, obtrącić

2. (transitive) to jostle off [with instrumental ‘with what’]
3. (transitive) to brush off, to spurn; to reject
4. (transitive) to deduct, to take away (to remove from a sum)

   Synonyms: odliczyć, potrącić

5. (transitive) to brush off, to push away (to end a close relationship with someone)
6. (transitive) to reject, to banish; to suppress (to not allow to one's mind)
7. (transitive, obsolete) to dissuade, to discourage

   Synonyms: zniechęcić, zrazić

8. (transitive, Middle Polish) to damage by jostling
9. (reflexive with się, rare) to be knocked off
10. (reflexive with się, Middle Polish) to trip, to stumble, to fall

    Synonym: potknąć

11. (reflexive with się, Middle Polish) to be dissuaded, to be discouraged

    Synonyms: zniechęcić się, zrazić

• odtrącić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odtrącić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odtrącić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odtrącić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “odtrącić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odtrącić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 675
• odtrącić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego