oferhergian
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌo.ferˈxer.ɡi.ɑn/, [ˌo.verˈherˠ.ɣi.ɑn]
Verb
oferhergian
- to ravage
- The Anglo-Saxon Chronicle
- An. DCC.XCVI Hēr on þȳson ġēare Ċēolwulf Myrcna cing ouerhergode Cent...
- Year 796 In this same year Ceolwulf ravaged Kent...
- The Anglo-Saxon Chronicle
Conjugation
Conjugation of oferhergian (weak, class 2)
| infinitive | oferhergian | oferhergienne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | oferhergiġe | oferhergode |
| second person singular | oferhergast | oferhergodest |
| third person singular | oferhergaþ | oferhergode |
| plural | oferhergiaþ | oferhergodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | oferhergiġe | oferhergode |
| plural | oferhergiġen | oferhergoden |
| imperative | ||
| singular | oferherga | |
| plural | oferhergiaþ | |
| participle | present | past |
| oferhergiende | oferhergod | |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ofer-hergian”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.