olma

See also: ólma and ȭlma

Azerbaijani

Etymology

From ol- +‎ -ma.

Pronunciation

  • Hyphenation: ol‧ma

Noun

olma (definite accusative olmanı, plural olmalar)

  1. verbal noun of olmaq

Declension

Declension of olma
singular plural
nominative olmaolmalar
definite accusative olmanıolmaları
dative olmayaolmalara
locative olmadaolmalarda
ablative olmadanolmalardan
definite genitive olmanınolmaların
Possessive forms of olma
nominative
singular plural
mənim (“my”) olmam olmalarım
sənin (“your”) olman olmaların
onun (“his/her/its”) olması olmaları
bizim (“our”) olmamız olmalarımız
sizin (“your”) olmanız olmalarınız
onların (“their”) olması or olmaları olmaları
accusative
singular plural
mənim (“my”) olmamı olmalarımı
sənin (“your”) olmanı olmalarını
onun (“his/her/its”) olmasını olmalarını
bizim (“our”) olmamızı olmalarımızı
sizin (“your”) olmanızı olmalarınızı
onların (“their”) olmasını or olmalarını olmalarını
dative
singular plural
mənim (“my”) olmama olmalarıma
sənin (“your”) olmana olmalarına
onun (“his/her/its”) olmasına olmalarına
bizim (“our”) olmamıza olmalarımıza
sizin (“your”) olmanıza olmalarınıza
onların (“their”) olmasına or olmalarına olmalarına
locative
singular plural
mənim (“my”) olmamda olmalarımda
sənin (“your”) olmanda olmalarında
onun (“his/her/its”) olmasında olmalarında
bizim (“our”) olmamızda olmalarımızda
sizin (“your”) olmanızda olmalarınızda
onların (“their”) olmasında or olmalarında olmalarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) olmamdan olmalarımdan
sənin (“your”) olmandan olmalarından
onun (“his/her/its”) olmasından olmalarından
bizim (“our”) olmamızdan olmalarımızdan
sizin (“your”) olmanızdan olmalarınızdan
onların (“their”) olmasından or olmalarından olmalarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) olmamın olmalarımın
sənin (“your”) olmanın olmalarının
onun (“his/her/its”) olmasının olmalarının
bizim (“our”) olmamızın olmalarımızın
sizin (“your”) olmanızın olmalarınızın
onların (“their”) olmasının or olmalarının olmalarının

Verb

olma

  1. negative second-person singular imperative of olmaq

Dacian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

olma

  1. The edible danewort plant.

Descendants

  • Latin: olma

Latin

Etymology

From Dacian olma.

Pronunciation

Noun

olma f (genitive olmae); first declension

  1. The plant ebulum among the Dacians

Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative olma olmae
genitive olmae olmārum
dative olmae olmīs
accusative olmam olmās
ablative olmā olmīs
vocative olma olmae

References

  • “olma”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • olma in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Romansch

Etymology

From Latin anima, possibly through a dissimilated Vulgar Latin form *alima. Compare to Italian, Spanish and Portuguese alma.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈolmə]

Noun

olma f (plural olmas)

  1. soul

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): /oɫmɑ/

Noun

olma (definite accusative olmayı, plural olmalar)

  1. verbal noun of olmak

Declension

Declension of olma
singular plural
nominative olma olmalar
definite accusative olmayı olmaları
dative olmaya olmalara
locative olmada olmalarda
ablative olmadan olmalardan
genitive olmayın olmaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular olmayım olmalarım
2nd singular olmayın olmaların
3rd singular olmayı olmaları
1st plural olmayımız olmalarımız
2nd plural olmayınız olmalarınız
3rd plural olmaları olmaları
definite accusative
singular plural
1st singular olmayımı olmalarımı
2nd singular olmayını olmalarını
3rd singular olmayını olmalarını
1st plural olmayımızı olmalarımızı
2nd plural olmayınızı olmalarınızı
3rd plural olmalarını olmalarını
dative
singular plural
1st singular olmayıma olmalarıma
2nd singular olmayına olmalarına
3rd singular olmayına olmalarına
1st plural olmayımıza olmalarımıza
2nd plural olmayınıza olmalarınıza
3rd plural olmalarına olmalarına
locative
singular plural
1st singular olmayımda olmalarımda
2nd singular olmayında olmalarında
3rd singular olmayında olmalarında
1st plural olmayımızda olmalarımızda
2nd plural olmayınızda olmalarınızda
3rd plural olmalarında olmalarında
ablative
singular plural
1st singular olmayımdan olmalarımdan
2nd singular olmayından olmalarından
3rd singular olmayından olmalarından
1st plural olmayımızdan olmalarımızdan
2nd plural olmayınızdan olmalarınızdan
3rd plural olmalarından olmalarından
genitive
singular plural
1st singular olmayımın olmalarımın
2nd singular olmayının olmalarının
3rd singular olmayının olmalarının
1st plural olmayımızın olmalarımızın
2nd plural olmayınızın olmalarınızın
3rd plural olmalarının olmalarının

Verb

olma

  1. second-person singular negative imperative of olmak

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic олма‍
Latin olma‍
Perso-Arabic
(Afghanistan) 		آلمه

Etymology 1

From Proto-Common Turkic *alma.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɒl.ma/, [ɒ̝l.mæ]
  • Hyphenation: ol‧ma

Noun

olma (plural olmalar)

  1. apple
Declension
Declension of olma
singular plural
nominative olma olmalar
genitive olmaning olmalarning
dative olmaga olmalarga
definite accusative olmani olmalarni
locative olmada olmalarda
ablative olmadan olmalardan
similative olmadek olmalardek
Possessive forms of olma
1st person singular
singular plural
nominative olmam olmalarim
genitive olmamning olmalarimning
dative olmamga olmalarimga
definite accusative olmamni olmalarimni
locative olmamda olmalarimda
ablative olmamdan olmalarimdan
similative olmamdek olmalarimdek
2nd person singular
singular plural
nominative olmang olmalaring
genitive olmangning olmalaringning
dative olmangga olmalaringga
definite accusative olmangni olmalaringni
locative olmangda olmalaringda
ablative olmangdan olmalaringdan
similative olmangdek olmalaringdek
3rd person singular
singular plural
nominative olmasi olmalari
genitive olmasining olmalarining
dative olmasiga olmalariga
definite accusative olmasini olmalarini
locative olmasida olmalarida
ablative olmasidan olmalaridan
similative olmasidek olmalaridek
1st person plural
singular plural
nominative olmamiz olmalarimiz
genitive olmamizning olmalarimizning
dative olmamizga olmalarimizga
definite accusative olmamizni olmalarimizni
locative olmamizda olmalarimizda
ablative olmamizdan olmalarimizdan
similative olmamizdek olmalarimizdek
2nd person plural
singular plural
nominative olmangiz olmalaringiz
genitive olmangizning olmalaringizning
dative olmangizga olmalaringizga
definite accusative olmangizni olmalaringizni
locative olmangizda olmalaringizda
ablative olmangizdan olmalaringizdan
similative olmangizdek olmalaringizdek
3rd person plural
singular plural
nominative olmasi olmalari
genitive olmasining olmalarining
dative olmasiga olmalariga
definite accusative olmasini olmalarini
locative olmasida olmalarida
ablative olmasidan olmalaridan
similative olmasidek olmalaridek
Derived terms

Etymology 2

Verb

olma

  1. second-person singular negative imperative of olmoq
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.