olorinus
Latin
Etymology
olor (“swan”) + -īnus (“of or pertaining to”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔ.ɫoːˈriː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [o.loˈriː.nus]
Adjective
olōrīnus (feminine olōrīna, neuter olōrīnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | olōrīnus | olōrīna | olōrīnum | olōrīnī | olōrīnae | olōrīna | |
| genitive | olōrīnī | olōrīnae | olōrīnī | olōrīnōrum | olōrīnārum | olōrīnōrum | |
| dative | olōrīnō | olōrīnae | olōrīnō | olōrīnīs | |||
| accusative | olōrīnum | olōrīnam | olōrīnum | olōrīnōs | olōrīnās | olōrīna | |
| ablative | olōrīnō | olōrīnā | olōrīnō | olōrīnīs | |||
| vocative | olōrīne | olōrīna | olōrīnum | olōrīnī | olōrīnae | olōrīna | |
Synonyms
- cygnīnus
References
- “olorinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “olorinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- olorinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.