olvasott
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈolvɒʃotː]
- Hyphenation: ol‧va‧sott
- Rhymes: -otː
Verb
olvasott
- third-person singular indicative past indefinite of olvas
Participle
olvasott
- past participle of olvas
- Synonym: elolvasott
- Antonym: olvasatlan
Adjective
olvasott (comparative olvasottabb, superlative legolvasottabb)
- (of a person) literate, well-read (well informed and knowledgeable through having read extensively)
- Synonyms: tájékozott, művelt
- popular (read by many)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | olvasott | olvasottak |
| accusative | olvasottat | olvasottakat |
| dative | olvasottnak | olvasottaknak |
| instrumental | olvasottal | olvasottakkal |
| causal-final | olvasottért | olvasottakért |
| translative | olvasottá | olvasottakká |
| terminative | olvasottig | olvasottakig |
| essive-formal | olvasottként | olvasottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | olvasottban | olvasottakban |
| superessive | olvasotton | olvasottakon |
| adessive | olvasottnál | olvasottaknál |
| illative | olvasottba | olvasottakba |
| sublative | olvasottra | olvasottakra |
| allative | olvasotthoz | olvasottakhoz |
| elative | olvasottból | olvasottakból |
| delative | olvasottról | olvasottakról |
| ablative | olvasottól | olvasottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
olvasotté | olvasottaké |
| non-attributive possessive – plural |
olvasottéi | olvasottakéi |
Derived terms
- olvasottság
Further reading
- olvasott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.