Finnish
Etymology
oma + -nainen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈominɑi̯nen/, [ˈo̞miˌnɑ̝i̯ne̞n]
- Rhymes: -ɑinen
- Syllabification(key): o‧mi‧nai‧nen
- Hyphenation(key): omi‧nai‧nen
Adjective
ominainen (comparative ominaisempi, superlative ominaisin)
- typical, characteristic, specific, inherent [with allative ‘of/for’]
Declension
| Inflection of ominainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
|
| nominative
|
ominainen
|
ominaiset
|
| genitive
|
ominaisen
|
ominaisten ominaisien
|
| partitive
|
ominaista
|
ominaisia
|
| illative
|
ominaiseen
|
ominaisiin
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominainen
|
ominaiset
|
| accusative
|
nom.
|
ominainen
|
ominaiset
|
| gen.
|
ominaisen
|
| genitive
|
ominaisen
|
ominaisten ominaisien
|
| partitive
|
ominaista
|
ominaisia
|
| inessive
|
ominaisessa
|
ominaisissa
|
| elative
|
ominaisesta
|
ominaisista
|
| illative
|
ominaiseen
|
ominaisiin
|
| adessive
|
ominaisella
|
ominaisilla
|
| ablative
|
ominaiselta
|
ominaisilta
|
| allative
|
ominaiselle
|
ominaisille
|
| essive
|
ominaisena
|
ominaisina
|
| translative
|
ominaiseksi
|
ominaisiksi
|
| abessive
|
ominaisetta
|
ominaisitta
|
| instructive
|
—
|
ominaisin
|
| comitative
|
— |
ominaisine
|
| Rare. Only used with substantive adjectives.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominaiseni
|
ominaiseni
|
| accusative
|
nom.
|
ominaiseni
|
ominaiseni
|
| gen.
|
ominaiseni
|
| genitive
|
ominaiseni
|
ominaisteni ominaisieni
|
| partitive
|
ominaistani
|
ominaisiani
|
| inessive
|
ominaisessani
|
ominaisissani
|
| elative
|
ominaisestani
|
ominaisistani
|
| illative
|
ominaiseeni
|
ominaisiini
|
| adessive
|
ominaisellani
|
ominaisillani
|
| ablative
|
ominaiseltani
|
ominaisiltani
|
| allative
|
ominaiselleni
|
ominaisilleni
|
| essive
|
ominaisenani
|
ominaisinani
|
| translative
|
ominaisekseni
|
ominaisikseni
|
| abessive
|
ominaisettani
|
ominaisittani
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ominaisineni
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominaisesi
|
ominaisesi
|
| accusative
|
nom.
|
ominaisesi
|
ominaisesi
|
| gen.
|
ominaisesi
|
| genitive
|
ominaisesi
|
ominaistesi ominaisiesi
|
| partitive
|
ominaistasi
|
ominaisiasi
|
| inessive
|
ominaisessasi
|
ominaisissasi
|
| elative
|
ominaisestasi
|
ominaisistasi
|
| illative
|
ominaiseesi
|
ominaisiisi
|
| adessive
|
ominaisellasi
|
ominaisillasi
|
| ablative
|
ominaiseltasi
|
ominaisiltasi
|
| allative
|
ominaisellesi
|
ominaisillesi
|
| essive
|
ominaisenasi
|
ominaisinasi
|
| translative
|
ominaiseksesi
|
ominaisiksesi
|
| abessive
|
ominaisettasi
|
ominaisittasi
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ominaisinesi
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominaisemme
|
ominaisemme
|
| accusative
|
nom.
|
ominaisemme
|
ominaisemme
|
| gen.
|
ominaisemme
|
| genitive
|
ominaisemme
|
ominaistemme ominaisiemme
|
| partitive
|
ominaistamme
|
ominaisiamme
|
| inessive
|
ominaisessamme
|
ominaisissamme
|
| elative
|
ominaisestamme
|
ominaisistamme
|
| illative
|
ominaiseemme
|
ominaisiimme
|
| adessive
|
ominaisellamme
|
ominaisillamme
|
| ablative
|
ominaiseltamme
|
ominaisiltamme
|
| allative
|
ominaisellemme
|
ominaisillemme
|
| essive
|
ominaisenamme
|
ominaisinamme
|
| translative
|
ominaiseksemme
|
ominaisiksemme
|
| abessive
|
ominaisettamme
|
ominaisittamme
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ominaisinemme
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominaisenne
|
ominaisenne
|
| accusative
|
nom.
|
ominaisenne
|
ominaisenne
|
| gen.
|
ominaisenne
|
| genitive
|
ominaisenne
|
ominaistenne ominaisienne
|
| partitive
|
ominaistanne
|
ominaisianne
|
| inessive
|
ominaisessanne
|
ominaisissanne
|
| elative
|
ominaisestanne
|
ominaisistanne
|
| illative
|
ominaiseenne
|
ominaisiinne
|
| adessive
|
ominaisellanne
|
ominaisillanne
|
| ablative
|
ominaiseltanne
|
ominaisiltanne
|
| allative
|
ominaisellenne
|
ominaisillenne
|
| essive
|
ominaisenanne
|
ominaisinanne
|
| translative
|
ominaiseksenne
|
ominaisiksenne
|
| abessive
|
ominaisettanne
|
ominaisittanne
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ominaisinenne
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ominaisensa
|
ominaisensa
|
| accusative
|
nom.
|
ominaisensa
|
ominaisensa
|
| gen.
|
ominaisensa
|
| genitive
|
ominaisensa
|
ominaistensa ominaisiensa
|
| partitive
|
ominaistaan ominaistansa
|
ominaisiaan ominaisiansa
|
| inessive
|
ominaisessaan ominaisessansa
|
ominaisissaan ominaisissansa
|
| elative
|
ominaisestaan ominaisestansa
|
ominaisistaan ominaisistansa
|
| illative
|
ominaiseensa
|
ominaisiinsa
|
| adessive
|
ominaisellaan ominaisellansa
|
ominaisillaan ominaisillansa
|
| ablative
|
ominaiseltaan ominaiseltansa
|
ominaisiltaan ominaisiltansa
|
| allative
|
ominaiselleen ominaisellensa
|
ominaisilleen ominaisillensa
|
| essive
|
ominaisenaan ominaisenansa
|
ominaisinaan ominaisinansa
|
| translative
|
ominaisekseen ominaiseksensa
|
ominaisikseen ominaisiksensa
|
| abessive
|
ominaisettaan ominaisettansa
|
ominaisittaan ominaisittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ominaisineen ominaisinensa
|
|
Derived terms
Further reading